Wat ik mocht leren van mijn 7 jarige!

Een terugblik

Vorige week vierden wij feest, onze zoon werd 7 jaar. Zoals altijd bij iedere verjaardag van onze kinderen ga ik in gedachten even terug in de tijd… s ochtends bij de kinderen op bed vertel ik ook hen het verhaal van hun geboorte. Machtig interessant vinden ze dat.

Ieder heeft zo een eigen verhaal. Gelang ze ouder worden wordt het verhaal steeds meer uitgebreid en stellen ze ook meer vragen. (En nee, niet eens hoe baby’s gemaakt worden ????) Wat ik die avond van te voren at, hoe de ‘babydokter’ heette, wie er als eerste op visite kwam. Het heeft iets magisch voor ze. Ze waren er zelf bij, een verhaal dat draait om hen maar bewuste herinneringen hebben ze niet.

7 jaren, de eerste jaren in ontwikkeling die een basis leggen, officieel kleuter af met deze leeftijd. Al vindt zoonlief dat hij dat natuurlijk al laaaang niet meer is. Klein van stuk, fijngevoelig, super gedreven, nieuwsgierig, leergierig af en toe knalt hij letterlijk even alle indrukken eruit. Wat een heerlijk, intens kind is het toch.

7 jaar geleden alweer dat hij ter wereld kwam. Na een super snelle bevalling met weeënstorm om 00.50 uur.

En wat verder terug in de tijd…

In gedachten ga ik terug naar die tijd. En ook naar de tijd van zwangerschap en daarvoor. Zijn verhaal gaat namelijk iets verder terug dan de afgelopen 7 jaar.

De kennismaking met onze zoon was voor mij ver voor zijn geboorte. Ik raakte in verwachting van Fender na een miskraam. Een miskraam beleven heb ik als erg verdrietig ervaren. We genoten al volop van zijn zus, een vrolijke peuter. Maar het was een moeilijke periode. Toen leek het lang te duren…. Juist ten midden van mijn verdriet kondigde onze zoon zich aan. In dromen en later ook afstemmingen. Ik kreeg beelden en ook woorden, zinnen door. Heel lastig vond ik het toen om daarop te vertrouwen. Toch vond ik het ook heel fijn om dit contact te ervaren. Geruststellend en ook helend.

Eenmaal in verwachting van Fender was het best spannend. Zou het nu wel goed gaan?  Al kwam er al heel snel een gevoel van innerlijke rust. Grappig hoe je snel ook weer het verdriet vergeet. En de ‘boodschappen’ en beelden waar ik toen veel steun aan had. Ik weet nog goed hoe ik kijk naar onze zoon toen hij ongeveer zes weken oud was. Als een soort schok ging toen door mij heen: Precies die blik, dit aangezicht, zo had hij zich voor de zwangerschap aan mij laten zien. Ik had het eigenlijk een soort geparkeerd, deze beelden, maar ik besefte toen dat ik het echt contact vooraf was.

Een eigen pad bewandelen

De eerste paar jaar van zijn leven zijn alles behalve makkelijk geweest voor hem en voor ons. Wanneer ik nu foto’s bekijk van die tijd raakt mij dit enorm. Op de foto’s is vaak heel goed zichtbaar dat hij niet lekker in zijn vel zat. Letterlijk (eczeem) en doffe ogen. Toen voelde ik vooral een enorme drive. Door het vele slaapgebrek was het denk ik ook wel op een soort ‘overlevingsstand’ doorgaan.

Toch hebben deze jaren ons, en vooral mij persoonlijk ontzettend veel gebracht. Fender had een moeder nodig die het aandurfde andere keuzes te maken. Te kijken naar wat er nodig was voor hem en voor ons gezin en te durven vertrouwen op mijn intuïtie, dat wat ik aanvoelde. Dit was immers de wijze waarop hij al ver van te voren met ons communiceerden. Achteraf kan ik die boodschappen al voor de zwangerschap dan ook goed plaatsen.

Na de eerste prikjes werd Fender ziek. Behoorlijk ziek. Er was geen pad dat we konden bewandelen. Ja, er waren doctoren en legio goedbedoelde adviezen, medicatie en noem maar op. Maar niemand had een antwoord. Bij iedere stap die we namen werd vaak wel heel goed duidelijk wat níet werkte en wat onze zoon géén goed deed. Maar wat wél. Dat was een pad dat we op eigen kracht mochten vinden. Fender was hier voor ons steeds leidend in. Wegdrukken, niet serieus genomen worden, het hielp niet, we moesten er echt dóórheen.

Gelukkig hebben we dit gedaan. We hebben heel veel geduld mogen hebben, vertrouwen mogen blijven ervaren. Heel veel terug gewezen worden op onszelf en stap voor stap voor hulp en therapieën kiezen die wél pasten bij ons kind en bij ons. Na ongeveer 3,5 jaar ging het met zijn gezondheid echt merkbaar beter. Fender zat steeds meer zichtbaar beter in zijn vel en kon meer en meer hier helemaal voelbaar en zichtbaar ZIJN. Wat een kado. Achteraf kan ik dit echt zo voelen. Fender heeft echt heel veel ‘opengebroken’. Zoveel moois waarvan wij ons niet voldoende bewust waren. Dat wij niet voldoende bewust leefde.

GAAN! om meer en meer te kunnen ZIJN

Persoonlijk heb ik dánkzij Fender de keuze kunnen maken opleidingen te volgen waar ik echte interesse in had en welke aansloten op mijn denkwijze, leefwijze. Vervolgens durfde ik de stap te maken mijn vaste baan op te zeggen en te gaan voor mijn coachpraktijk. Dat heeft echt te maken met de innerlijke ontwikkelingen die ik tijdens zijn eerste levensjaren heb kunnen doorlopen. Ook al merkte we zo vaak hoe niet, ieder keer kwam er toch weer ruimte. Door zelf een stap te doen kwam er altijd een antwoord van het universum en was er toch ineens die richting aanwijzer. Deze werden zichtbaar naar mate ik meer en meer durfde te vertrouwen op mijn gevoel, op de ingevingen, op dat wat een keuze deed, wat het bracht, op durven gaan, durven doen, durven ZIJN.

Ik ben Fender dankbaar dat hij in ons leven is. Ik ben Fender dankbaar dat hij mij heeft geleerd op mijn intuïtie te vertrouwen en dat het OK is om van gebaande paden af te durven gaan. Om je eigen pad te maken waar nodig én gewoon maar GAAN. Hij heeft ons laten zien wat dat brengt. Met als beste resultaat dat hij meer en meer kan ZIJN. Hij heeft dit echt nodig van ons. Het is een kind dat vraagt om helderheid, transparantie, eerlijkheid, authenciteit. Hij heeft ons nodig in volle aandacht. Ons volle, beste ZIJN. Of dat altijd lukt? We blijven natuurlijk wel mens, bewustZIJN is hierin het tovermiddel. Dat maakt álle verschil. We blijven ook onszelf daaraan herinneren en ook wij blijven groeien en ontwikkelen. Ik WEET echter dat de belangrijkste lessen van zijn eerste levensjaren wel echt eigen heb gemaakt. Dat voelt als en is zichtbaar als een enorme winst voor ons gezin.

De doffe oogjes van kleine Fender in zijn mindere dagen staan op mijn netvlies gebrand. Maar het maakt ook dat ik zo intens kan genieten wanneer die felblauwe ogen helder schitteren.

Ieder een EIGEN verhaal

Ieder van onze 3 prachtige kinderen kan mij als moeder raken. Op vele manieren. Ik voel mij intens verbonden met hen. Dankzij hen kan ik dat wat raakt voelen, onderzoeken, verbreden, verdiepen.

Ieder kind zijn en haar eigen verhaal.

Ieder IS er op geheel eigenWijze.

Het leven blijft ook ons als ouders uitnodigingen om er steeds weer te ZIJN.

Aan ons als ouders de taak het kind te volledig te ontvangen en te zien, ervaren, erkennen in alles dat hij/zij is. En wat zij ons laten zien. De lessen aangaan die zij hen leren over onszelf. Onze kinderen zijn niet maakbaar. Het is onze taak meer en meer bewust te zijn van onszelf en onze rol in het geheel. Zodat we het kind kunnen zien om wie hij/ zij is en wat het van ons vraagt. Makkelijk? Nee. Waardevol? JA! Iedere ouder wil gelukkige kinderen, maar onze valkuil is dat kinderen óns geluk leven. De lijn daartussen is dun, dat besef ik mij. Ouder en kind zijn immers intens met elkaar verbonden.

En zo schreef ik al terugblikkend op de vooravond van zijn verjaardag:

Lieve Fender vandaag vieren we jouw verjaardag. Jouw nieuw levensjaar. Wat vliegt de tijd. En wat ben ik blij voor jou om jou en met jou. Terwijl ik dit schrijf is er een traan. Een traan van vreugde, een traan van dankbaarheid en geluk, een traan om wat is geweest, ook pijn en verdriet. En al die tranen mogen er zijn. Intens, dat is het woord dat jou ook zo goed past. Dat mag er helemaal ZIJN! JIJ mag er helemaal ZIJN!

7 jaar ????

Ik ben blij dat jij er bent!

Geniet van JOUW feestje met volle teugen!

Kus van mama!

Ben jij ook mama of papa? Welke verhaal heeft jouw kind? Hoe is het bij je gekomen en wat heeft hij/zij van je nodig? Wil je het met mij delen? Je kunt mij mailen op: jeanette@gevoeligsterk.nl 

Help je kind GevoeligSterk – GRATIS Werkboek

Samen genieten van een Rijk Gezinsleven!