Kleine of grote uitbarstingen
Geplaatst door
Als het wel eens teveel is…
Misschien herken je het wel van jezelf. Een kleine of iets grotere uitbarsting. Je wil helemaal niet zo heftig reageren, of was helemaal niet boos… en toch… Komt dat wat je zegt er helemaal niet vriendelijk uit of merken je geliefden aan je houding behoorlijk wat frustratie. Vaak een gevolg van eerdere irritaties, vermoeidheden, geen grenzen stellen die opstapelen en er toch een keertje uit willen. Meestal op een minder gunstig moment of bij mensen die je nu net het meeste liefhebt.
Soms knalt het!
Bij kinderen werkt het eigenlijk niet anders. Zeker gevoelige kinderen doen de gehele dag door allerlei indrukken op die ze diep waarnemen. Lang niet altijd wordt er stilgestaan bij de impact van die indrukken of wordt er voldoende tijd gegeven tussendoor om deze te verwerken.
Als wij volwassenen dit vaak nog lastig vinden om in te schatten voor onszelf kun je je voorstellen dat het voor jonge kinderen bijna niet te doen is. En als kinderen dit al aangeven door verschillende signalen is daar niet altijd oog of begrip voor.
Soms is het dus gewoon VOL. Vol in het hoofd, vol in het lichaam. en dan knalt het eruit. Ben je als ouder getuigen van een kleine (of grote) uitbarsting van woede, frustratie, allerlei emoties…
Dit zorgt alsnog voor ontlading die eigenlijk liever ietsje eerder plaats had mogen vinden. Maar een logische en natuurlijke reactie van het lichaam en geest om alsnog ruimte te maken.
Het moet eruit!
Natuurlijk mag je in zo’n geval grenzen stellen als ouders. Graag zelfs want ook kinderen kunnen schrikken van eigen reactie en kracht. Met dit schrijven wil ik je echter ook bewust maken van het feit dat de uitbarsting een functie heeft. Het MOET erUIT. Het liefst alles. Dus als ouders een belangrijk signaal. Je kind heeft ruimte en tijd nodig. Laat je kind vaker van deze uitbarstingen zien dan is het zinvol om te kijken naar waar de onbalans ontstaat. Is het mogelijk dat je kind druk ervaart? Door bijvoorbeeld hoeveelheid aan leerstof of juist moeilijkheidsgraad? Of past het minder goed bij wat je kind nodig heeft? Wordt er teveel gevraagd of is er te weinig ruimte voor verwerking? Of is er wellicht iets van onbalans in het gezin of de familie wat voelbaar is voor je kind? Zeer waardevol wanneer je er samen als ouders over spreekt, bijvoorbeeld ook met anderen om een soort van onderzoekje te starten waar deze onbalans zijn oorzaak mogelijk vindt. Niks geks, niks om je voor te schamen als ouder, je doet niets verkeerd. Het is juist zo waardevol wanneer je ook hebt voor de signalen van onbalans. Wanneer je kind aangeeft niet lekker in zijn of haar vel te zitten, heb je niet altijd zo 1,2,3 de oplossing. Het vraagt (letterlijk) tijd en aandacht.
Kom je er niet uit? Je kunt altijd vrijblijvend informeren of ik iets voor jullie kan betekenen.
Meditatie verhaal de Vulkaan!
Speciaal voor de gevoelige kinderen die af en toe even ‘knallen’ heb ik het verhaaltje de Vulkaan opgenomen. Deze kinderen zullen hetgeen wat verteld wordt ook herkennen. Dat het af en toe zo ‘oploopt’ en er geen houden meer aan is. Een vulkaan is hier een mooie metafoor hiervoor. Op deze manier zorgt het weer voor acceptatie en begrip naar zichzelf. Zonder dat het direct over het kind zelf gaat. Want het is nu eenmaal niet gemakkelijk of leuk om over deze uitbarstingen te spreken. Daarbij kan het verhaaltje bijdragen om indrukken los te laten, zonder dat daar een heftige uitbarsting van emoties bij nodig is. Mediteren is daar een prachtig hulpmiddel bij voelen, erkennen, verwerken en loslaten.
